KeeK op de WeeK 18- Bend Cops, Kastelen en lekker samen Spelen

Hallo lieve KeeKers!

Morgen zijn er 2 jarig hoera hoera! Zij worden 1 jaar, samen 2 dus. (Wat kan ik toch goed rekenen ;). De tijd vliegt voorbij Verder deze week: Een tip voor een Engelse politieserie die zorgt dat je op het puntje van je stoel gaat zitten, naar het ziekenhuis en natuurlijk Marie en Toulouse!

Bron: Shutterstock

Ziekenhuis en Doorwerth

Jeroen brengt zijn vader altijd naar het ziekenhuis in Arnhem. Dan moet er bloed geprikt worden, dan weer wat anders. Zijn vader is al 86 jaar en dan krijg je als het ware een abonnement op het ziekenhuis. Nu wordt hij binnenkort weer gedotterd. Opa is net zo berustend/makkelijk als Jeroen. Wat gedaan moet worden, moet worden gedaan. Ik ben juist “bang”van ziekenhuizen. Toen Tom daar geboren was wilde ik ook zo snel mogelijk weer weg. Niks voor mij.

Ouder worden is niet erg maar oud zijn…

Omdat het in de buurt ligt reden wij even langs kasteel Doorwerth. Lang geleden dat wij daar waren. Het was veel te koud om daar rond te lopen, maar wel een paar foto’s gemaakt. Zo te zien was er een bruiloft.

Serie: Line of Duty season 4

Ik heb op het puntje van de bank gezeten bij alle afleveringen. Serie 4 was zo spannend!

AC-12 is een speciale unit bij de politie die corrupte en verdachte zaken onderzoekt, binnen de politie eenheid. Anti-corruptie unit, dus. Zij kijken of er sprake is van “bend” politie agenten, ofwel de foute, rotte appels in het systeem. Er worden in serie 4 meisjes ontvoerd (en sommige vermoord) en er wordt een nogal “dommige” jongen (wel met een verleden qua zedendelicten) gearresteerd. Maar er rijst grote twijfel waarom DCI Roz Huntley hem zo graag achter de tralies wil hebben. Is hij wel de schuldige?  AC-12  gaat het onderzoeken en je komt in een wervelwind van plotten terecht. Super spannend!

Mocht je de serie willen volgen begin dan met serie 1, want ze zijn aan elkaar gelinkt.

Marie en Toulouse

Marie en Toulouse hebben ’s avonds altijd hun gekken uurtje. Dan rennen ze de tuin in en weer keihard terug. Het lijkt net of ze  tikkertje spelen met een buurtkat. Zo van, wij zitten hier en jij daar, probeer ons maar te pakken!

Apart hoe je eerst denkt over de persoonlijkheid van je katten. En later blijken ze net even anders te zijn. Van Toulouse dachten wij meer dat het een echte buiten-kat zou zijn. Nou, mooi niet. Marie wil de hele dag, ook bij koud weer, bij de schutting zitten en door de kieren loeren.

Zodra er een hond langsloopt, blijft Marie zitten, maar de grote, stoere Toulouse (hij is echt groot geworden!) rent dan snel weg. Naar binnen. Veilig.

Een tijdje was Marie de grote eter, nu is Toulouse de eter. Maar dan zoetigheid. Die wordt helemaal blij van taart en koekjes.

Toulouse is echt Tom zijn katje, zodra Tom op de bank zit gaat Toulouse altijd bij hem liggen, zo lief!

Morgen zijn ze jarig! Ik ga nog een cadeau voor ze kopen, maar wordt het een speel toren waardoor ze moeite moeten doen om een versnapering te scoren of een goede borstel voor hun vacht. Beide schrikbarend duur. Ik ga het jullie in de volgende KeeK vertellen!

Tot de volgende KeeK!