Win het Boek “Je doet het toch wel gratis?” (Geschreven door o.a. Mascha Feoktistova/ BeautyGloss)

Een tijdje geleden heb ik het boek “Je doet het toch wel gratis?” gewonnen en toen al bedacht ik mij dat het wel leuk zou zijn als ik het daarna zou doorgeven aan een ander. Voordat het hier in de papierbak beland. Het boek is geschreven door van Mascha Feoktistova en Max  de Vries. Ik denk dat vooral voor bloggers/influencers of hoe je jezelf wilt noemen, interessant is om te lezen. Zelf vond ik het niet heel spannend, ik had gehoopt op wat meer informatie over samenwerkingen en hoe je het best met bedrijven kan onderhandelen(zeker het financiële gedeelte!). Want ik vind bloggersland totaal onoverzichtelijk, het is maar wat de gek ervoor vraagt of ervoor over heeft. Wild West taferelen, zonder duidelijke richtlijnen. En dat vind ik jammer.

Wanneer ben je interessant voor een PR Bureau?

Als je begint met bloggen dan kan je je, mits je wel een bepaald aantal lezers/volgers hebt, je inschrijven bij PR bureaus. Die kijken of jouw blog een goede match is met de merken die zij in hun beheer hebben.

Dan krijg je als het goed is op een bepaald moment leuke producten toegestuurd waar je over mag schrijven. Soms word je ook zelf benaderd voor een barterdeal, dat wil zeggen dat je een stukje schrijft in ruil voor een product. Voor mij was dat in het begin een telefoonhoesje en ik denk veel bloggers met mij.

In het begin schreef ik dan ook over alles wat ik kreeg, nu doe ik dat eigenlijk nog steeds, behalve als ik het vergeet (dan is die make-uplijn allang weer vervangen door een andere) of ik moet iets echt heel nutteloos vinden. Niet dat ik geen negatieve reviews wil plaatsen, maar soms vind ik het zonde van mijn tijd om ergens uitgebreid over te schrijven, zoals bv. een product dat werkelijk niks voor je huid doet. Het hangt natuurlijk ook af van de persoon die het product gebruikt. Sommige dingen zijn gewoon heel persoonlijk, het hangt er ook van af wat voor huid (droog, vet, gevoelig) je hebt. (Als ik het heb over huidverzorging). Ik probeer dan altijd een beetje een middenweg te zoeken.

Alles is tè gek en zo goed!

Ik weet dat er influencers zijn die altijd hysterisch enthousiast zijn over alles wat zij krijgen. En ik vraag mijzelf wel eens af wat er met al die spullen gebeurd. Als ik foto’s zie van potjes en flesjes zie die niet eens opengemaakt zijn dan vraag ik mij weleens af of dat niet gewoon doorverkocht wordt, want als ik dan de reviews ervan lees staat er hoogstens bij dat ze het een fantastisch product vinden… en verder niks, misschien nog een stukje informatie wat door de PR bureaus wordt aangeleverd.

Nu moet ik eerlijk erbij zeggen dat ik vaak merk dat sommige PR bureaus niet eens malen over je oordeel, het gaat puur om de zichtbaarheid van dat merk, de linkjes waardoor deze beter in de spotlights/hoger in Google komt. Soms hield ik mijn hart vast als ik iets behoorlijk negatief beoordeelde, ik dacht dan dat zij niet blij mee zouden zijn met mijn review, maar vaak vinden ze het allemaal best lijkt wel. Lezen zij het überhaupt wel?

Haastklus?

Laatst had ik iets gekregen en het bureau wilde weten wanneer het online kwam. Terwijl ik het veel te kort gebruikte om daar een zinnig oordeel over te geven. Ok, have it your way denk ik dan, dan maar een keer een halfbakken review. Ik vraag mij vaak serieus af of ik er niet te veel tijd en energie in stop, soms heb ik het idee dat een selfie met het product, plus de goede hashtags op Instagram meer dan voldoende tegenwoordig is.

Als ik weer een véél te uitgebreide blogpost maak met een stuk of 4 foto’s en daar de hele dag mee bezig ben (soms meerdere dagen) dan vraag ik mij wel eens af waarvoor ik het eigenlijk allemaal doe. Ik vrees dat ik gewoon te nieuwsgierig ben naar (nieuwe) producten (en hun werkzaamheid!) en als ik mooie spullen toegestuurd krijg dan vind ik het wel zo netjes om daar over te vertellen. Ik begrijp dat sommige bloggers zoveel toegestuurd krijgen dat zij maar een deel ervan behandelen, anders is het niet te doen natuurlijk. En dan pak je de leukste producten eruit. Maar zoveel krijg ik ook weer niet, dus voor mij is het (nog) wel te behappen.

Ach, het komt regelmatig voor dat ik de puf niet meer heb, maar als je zo een leuke, positieve reactie zoals hieronder krijgt van een PR Bureau, dan weet ik weer waarom ik bloggen ook zo leuk vind:

Wat een geweldig artikel, hier zijn we zo blij mee!! (daar word ik dan weer helemaal blij van!)

Afijn, verder over het boek:

Met het boek Influencer Marketing (IM) geven Mascha en Max inzicht in welke keuzes er kunnen worden gemaakt en wanneer je IM zou moeten toepassen. Het doel is om de marketeer en Influencer van de juiste informatie te voorzien, zodat er weloverwogen keuzes kunnen worden gemaakt voor het beste resultaat. Ze laten je zien welke opties er zijn, hoe de spelers in deze business zich gedragen en wat je moet doen om te scoren met je campagne. Ze halen cases en voorbeelden aan om te laten zien waar het mis ging, of welke (vaak dappere) keuzes er gemaakt zijn om succes te verzekeren. Dit boek is dan ook bedoeld voor marketeers en influencers (in spe) die succesvol willen zijn. Bron: Bol.com

Ik heb het boek heel vluchtig doorgelezen want ik vond het aan de ene kant wel leuk om te lezen maar ik kreeg een knoop in mijn maag van al die influencer-marketing termen. En als een bedrijf al meer dan 3 voorwaarden heeft waaraan een artikel moet voldoen, dan haak ik al snel af. Zo kreeg ik een keer een voorstel waarbij ik op bepaalde tijden en dagen een Instagram post moest plaatsen en ik weet dat ik zo een rommelkont ben dat dat geheid fout gaat bij mij. Ik weet dat je het allemaal kan inplannen, maar ik heb daar gewoon geen energie voor. En dat geeft mij stress en stress= pijn. Ik ben ook niet zakelijk genoeg voor onderhandelingen, ik vind het al leuk als mensen zich vermaken met mijn blog en wat hebben aan mijn reviews)

Ik zag op Bol.com overigens enorm veel gemene en negatieve reacties op het boek en ik heb het idee dat die allemaal van een en dezelfde persoon komen, steeds onder een andere naam. Mascha kreeg vaak naast positieve reacties ook heel veel negatieve reacties op haar artikelen. Waarschijnlijk van meisjes die jaloers op haar waren? Iemand afbranden vanaf je laptop is voor sommige mensen een hobby om hun eigen frustraties kwijt te kunnen. Gelukkig heb ik een vast groepje die bij mij reageert en het zijn altijd leuke reacties. Dank!

Ik heb wel eens een paar filmpjes van Mascha bekeken en ik vond dat zij het leuk deed. Alleen haar doelgroep waren vaak de jongere meisjes… Logisch, want zij is zelf ook nog jong.

Hashtag erbij?

Een voorbeeld in het boek wat Mascha gaf was dat zij een keer met vrienden naar een escape room ging waarna de eigenaar vroeg of zij hun hashtag bij de foto wilde zetten. Dat zou ik ook zo doen, kleine moeite lijkt mij. Maar zij kreeg natuurlijk half Nederland over zich heenmet de opmerking dat zij vast daar dik voor betaald werd, terwijl zij het zelf had betaald. Pffff… waar je allemaal op moet letten als je voor je inkomen fulltime blogt… Nee, niks voor mij allemaal.

Ik vind het leuk zoals het nu loopt, alleen zijn er na zoveel jaar nog zoveel vraagtekens. Helaas praten bloggers onderling ook nooit over hun verdiensten, zelfs niet over hoeveel volgers zij hebben. Ik begrijp daar niks van. Ik weet dat niet alleen het aantal volgers belangrijk is, maar ook hoe je DA en PA ervoor staat. En of er veel interactie is tussen jou en je lezers. Ik kijk heel af en toe naar die statistieken. Als er een leuke barterdeal is en het bedrijf wil dat per se weten, dan zoek ik het wel op. Maar dan nog, wat ben je dan “waard”: een telefoonhoesje of een dure tas?

Helaas heeft dit boek geen tip van de sluier opgelicht… Ik ga weer lekker verder schilderen.. 😉

Ben jij benieuwd naar het boek? Laat dan een reactie achter dat je benieuwd bent naar het boek, dat je meedoet. Dat is alles. (En delen= altijd lief)

Over 2 weken krijgt de winnaar een mail van mij!