KeeK op de WeeK 47- Vakantie: Parijs met een Lach en een Traan

Met de TGV naar Parijs, een van de meest romantische steden… volgens de verhalen. De laatste 8 jaar ben ik helaas niet op vakantie geweest, maar in de betere jaren gelukkig wel. Ik had jullie beloofd een keer mijn vakantieverhalen op te schrijven, dus bij deze. Ik heb het leuk gehad maar ook wat tranen gelaten en hoe dat kwam ga ik jullie vertellen…

Foto: Shutterstock

Parijs is een prachtige stad, dat wel…maar ik had elke vakantie ook wel wat..

Het begon met het inpakken van mijn koffer. Ik legde een slip, ja, een slipje op bed, en het schoot in mijn rug. Spit! Dat hield in dat ik nauwelijks rechtop kon lopen en het doet behoorlijk veel pijn. En dat 1 nacht voor vertrek. Maar natuurlijk gingen wij, alles al geregeld, afzeggen was geen optie. Bikkelen dus.

In de TGV begon het al goed: zit er een of andere gek schuin tegenover ons, volgens mij een junk, die zijn pilletjes of shotje hard nodig had. Hij zat hardop in zichzelf te praten en te vloeken. Geloof me, geen Gilles de La Tourette, gewoon iemand die niet  spoorde. (leuke uitdrukking, niet sporen op het spoor!)

En ik maar hopen dat ie geen kaartje had, dat ie uit de trein gezet zou worden, ik werd bloednerveus van die vent…Maar nee hoor, de hele reis bleef ik vanuit mijn ooghoeken behoedzaam naar hem kijken, wat een creep.

In Parijs aangekomen, een paar keer overstappen met de metro, lopen was een ware beproeving. Ik liep zijwaarts helemaal scheef, leek wel de klokkenluider van de Notre Dame, maar dan net anders qua bochel. Het hotel lag op een leuk pleintje, maar de receptioniste deed alsof ze ons gebrekkige Frans-Engels niet begreep. Ja, we hadden een kamer gehuurd voor de vakantie..”aaaahhh, oui!” pfoeeeee….

Foto: Shutterstock

Onze kamer was een klein hokje, en er was een extra opklapbed neergezet voor Tom. Het regende en de mannen vielen natuurlijk weer direct in slaap, die slapen overal. Ik dacht, ik neem een verfrissende douche, maar er stond een bad, zonder douchegordijn! Erin en eruit klimmen is geen feest als je je been nauwelijks kan optillen. Komt erbij dat de vloer nat en spekglad werd van het rond spattende water, dus heel voorzichtig eruit stappen…( met handdoek op de vloer)

Opklapbed met tape

Tom werd wakker, ging op bed zitten en KRAK…zakte pardoes door het bed. De lattenbodem was met tape aan elkaar vastgeplakt. Hij was dus niet de eerste die erdoorheen zakte. Ja, ze zouden een ander bed neerzetten…nou, no way… Geen ander bed gezien die vakantie.

Waar ik persoonlijk een hekel aan heb is als je hoog in zo een oud gebouw zit, dat er nergens een brandtrap te bekennen is. Maar laten we dat maar houden op de Franse slag. Eng gewoon.

We hebben natuurlijk alle highlights van Parijs gezien, koffie gedronken in een cafeetje buiten het toeristische gebied (veel goedkoper) waar de barman de rode wijn uit de koelkast haalde ( tip!) en er eerst aan rook of hij nog te drinken was, hahahaha.

Jeroen hield een heel betoog met een man aan de bar, waarom de Amsterdamse grachten verschilden van de grachten in Utrecht. Ook zo grappig: er hing een bord : “ne fumez pas” en daar zat een fransman met cigarette lekker zijn krantje te lezen. Lol!

Duiven jatten

Bij de Sacre Coeur wilden Tom en Jeroen het uitzicht bewonderen, en dat was een hele beklimming. Moeders trok dat niet, dus ik bleef beneden met de tassen. Overal duiven op het pleintje, best wel relaxt….totdat er een gezin kwam, met 2 jengelende kinderen. Wat ze zeiden, verstond ik niet, maar het had met de duiven te maken. De ouders pakten plots een plastic boodschappentas, vader lokte 2 duiven naar zich toe en hup, ze verdwenen in de tas…! Allemachtig…wat was dit nu?

De tranen sprongen in mijn ogen..wat gaan ze met die dieren doen? Ik heb nog 2 agenten aangesproken, maar die eikels liepen mij straal voorbij. Nou, fijne ervaring.

Foto: Shutterstock

Toen wij ’s avonds richting hotel gingen en nog een foto wilde maken in het straatje daar, hing er opeens een Fransman uit het raam, met het voorstel om een foto van ons drieën te maken… Kijk, dat vind ik echt leuk!

Van secretaresse naar zwerversbestaan

De volgende dag zijn we naar de Notre Dame geweest, drommen mensen, lange rijen. Op het pleintje zat een zwerfster een beetje op een fluit te spelen (nou ja, er kwam geluid uit) en wij geven elke vakantie geld aan een zwerver of muzikant, dus die mevrouw benaderd en haar wat geld gegeven.

Wij raakten aan de praat en ze vertelde ons hele mooie verhalen (haar Engels was perfect).  Zij was ooit internationaal secretaresse bij een groot bedrijf en had de halve wereld in die functie rondgereisd. Ook Nederland kende ze. Ze had nauwelijks tanden in haar mond.  Het was zo een sympathieke vrouw, en je kon zien dat ze vroeger knap was … je vraagt je soms af hoe het zo heeft kunnen komen. Zo zie je maar weer, nooit te snel oordelen over mensen…

Denk met liefde aan haar terug…zal ze daar nog steeds zitten?

Stinkende brie in een plastic tas

Wij aten onderweg vaak “buiten”. Lekker een stokbroodje kopen, wat brie of rauwe ham ertussen, klaar. Uit noodzaak, maar ook gewoon heel lekker. En dan op een stoepje bij een kerk of park in het zonnetje zitten. Maar warmte en Brie…dat gaat op een bepaald moment niet samen. Jeroen had een plastic tasje over zijn schouder hangen, maar wat een meur kwam daaruit! Het was net als bij  Asterix en Obelix. Je  kon hem blind volgen door de wasemende kaasgeur, OMG! (en in de metro, oeps)

Foto: Shutterstock

Skeletten opgestapeld

Wij hebben ook de Catacomben bezocht, onderaardse gangen, kalksteenafgravingen ooit door de Romeinen gemaakt, maar daarna werden er de skeletten van de begraafplaatsen daar opgestapeld, wegens een ruimte gebrek op de kerkhoven. Dat was echt heel freaky! 

Het Louvre en Mona Lisa

Het Louvre in Parijs vond ik een beetje een tegenvaller. De Mona Lisa is kleiner dan je denkt en vanuit de deur zagen wij er maar een glimp van. Die zaal stond bomvol met mensen.

Geld mag rollen

Op de Champs Elysees zag je de mooiste en duurste winkels, waar je als normaal mens niet naar binnen durft te gaan.  Zagen een bloedmooie moslima staan, perfect in de make-up. Nou ja… haar ogen zagen we, de rest zag je niet, maar ze straalde een en al poen uit.

Ook zagen we een paar rijke dames lopen met voorop hun bediende, die hun tasjes droeg: Gucci, Chanel…noem maar op. Die waren flink wezen shoppen.

Bloedende man

De dag van vertrek hebben we buiten het hotel weer een broodje buiten gegeten. Wij moesten nog een dagje (met bagage) door Parijs zwerven voordat wij op de trein konden. Lag er een man daar op de grond, onder het bloed en behoorlijk dronken. Nou, dat broodje had een nogal vieze bijsmaak!

De eigenaar van de kroeg probeerde te redden wat er te redden viel en het ambulance personeel had er ook een karwei aan om deze man af te voeren. Als je een beetje visueel bent ingesteld, wij op een bankje met ons ontbijtje met uitzicht op een hevig bloedende man….

Japans op zijn Frans…

Wij zijn een keer uit eten geweest, een Japans restaurant, gerund door Fransen. Maar je werd er letterlijk weggekeken, omdat ze zo snel mogelijk weer een tafeltje vrij wilden hebben. Het eten was lekker, maar de sfeer? Vreselijk.

Dag Parijs…

Al met al een maffe vakantie. Ik heb Parijs nu twee keer gezien. De eerste keer toen ik in groep 5 zat en een tekenwedstrijd van de KLM had gewonnen. Het is een mooie stad, en naast de bezienswaardigheden is het de moeite waard om meer uit de buurt te gaan van de toeristische plekken. (eigenlijk geld dat voor iedere grote stad)  De mensen zijn dan stukken vriendelijker vind ik. (en alles is ook goedkoper)

De volgende keer vertel ik over Madrid, Chios, Londen, Barcelona, het Franse platteland en misschien iets over Ierland.

De foto’s ben ik helaas kwijt van die vakantie, zo jammer.

Hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen! Tot de volgende KeeK!