Mama Piet en haar 4 Kittens- Een verslag van de bevalling (Plus Video!)

Woensdag 27 juli, eind van de middag was het zover… De dagen daarvoor merkten wij al dat Piet aan het zoeken was naar een plek om te bevallen, maar in de klaargemaakte dozen ging ze niet liggen. Wel kwam ze die nacht plots bij mij op bed liggen, of beter gezegd, onder het dekbed gekropen waar zij heftig in het onderlaken ging graven. Zou zij de kittens in mijn bed willen krijgen? Gelukkig koos zij een andere plek. Die woensdagavond zagen 4 schattige kittens het levenslicht!

Over tijd?

Als de kat drachtig wordt duurt het ongeveer negen weken voordat de kittens geboren worden. De exacte dracht varieert echter van 57 tot 72 dagen. Piet, of beter gezegd de kittens, hadden alle tijd, de draagtijd was 72 dagen. Precies op het “laatste moment”.

Wij hadden een kartonnen doos al helemaal geprepareerd voor Piet om in te bevallen. Met een opstaande rand zodat de kittens er niet uit kunnen wandelen. De bodem bedekt met zachte opgevouwen lakens en speciale dekkleedjes (dat zijn die kleedjes die ook gebruikt worden om puppies zindelijk te maken). Ik had ook bij Amazon een uitklapbare puppy bench/box gekocht. Van boven kan je hem openritsen en er zit ook een “deurtje” in. Deze tent had Marie al geconfisqueerd, dat lag wel heel lekker! En rondom uitzicht!

De box is ook handig als ik mijn handen later even vrij wil hebben.

Ook sliep Marie vaak op de werpkist, zo had ze een goed overzicht over de kamer. De slimmerik!

Toen ging het heel snel…

Die woensdagmiddag kwam Piet plots bij mij op bed liggen, helemaal tegen mij aan gekropen. Ik zag dat haar buikje zich aanspande en in totaal was dat zo een 3-4 keer. Jeroen was aan het werk en Tom was boven. Snel stuurde ik Jeroen een appje (en daarna bellen want er kwam geen reactie, paniek!) en natuurlijk ook Tom, die boven was.

Een beetje geschrokken stond Piet op en ik zag een plasje water liggen. Haar vliezen waren gebroken! Dus nu zou het snel kunnen gaan! Het vocht likte ze direct op, het zag er ook goed uit qua kleur en geur volgens de boekjes. Het stonk niet, ook belangrijk.

Wij hadden ons goed voorbereid, van alles over de bevalling gelezen en op YouTube wat video’s van barende katten bekeken. Wij lazen o.a ook dit:

• De bevalling duurt gewoonlijk twee tot vijf uur, maar het kan ook tot 24 uur duren.
• Bij poezen die voor het eerst jongen zal de bevalling vaak wat langer duren, dan bij meer ervaren poezen. De duur van de bevalling is ook sterk afhankelijk van het aantal en de grootte van de kittens
• Tussen opeenvolgende geboortes zit gemiddeld 45 minuten. Dit kan dus korter of zelfs langer zijn. Vooral bij grote nesten kunnen er enkele uren zitten tussen het 1e en het laatste kitten. Soms kan de poes in slaap vallen tussen de verschillende geboortes, wat normaal is.

Kitten nummer 1

Toen zag Tom dat er een vlies met een klein koppie (of voetjes, dat weten wij niet) tevoorschijn kwam. Zo snel? Yep, zo snel ging het.

Piet sprong van het bed en liep richting werpkist. Yes!

Deze foto’s van het wegen zijn de volgende dag pas gemaakt.

Binnen 10  minuten was daar al de eerste schattepepat. Zwart/grijs- wit van kleur. Wat een prachtig gezicht! Tom had de eierwekker gezet want volgens de boekjes zou de tweede zo een 45 minuten later komen. Piet was kitten 1 (zo noem ik ze maar even, wij hebben nog geen namen verzonnen) helemaal schoon aan het likken en ik zag ook de nageboorte liggen. Die at ze ook op. Helemaal goed dus.

De nageboorte eten katten (en honden) op om meerdere redenen. In de natuur willen zij niet dat andere (wilde) dieren het opmerken en het schijnt ook heel gezond voor moederkat te zijn.

Kitten nummer 2

Na een uur kwam nummer 2 tevoorschijn. Een zwart exemplaar, ook zo schattig!

Kitten nummer 3

Na 10 minuten kwam de derde… Deze heeft witte voetjes.

Kitten nummer 4

En 13 minuten later hup de vierde, die zwart/grijzig wit gevlekt is!

Sommige foto’s zijn wat wazig omdat ik het snel wilde doen; ik wilde ze zo snel mogelijk weer terug bij Piet plaatsen. En Piet kijkt met argusogen wat wij aan het doen zijn. Lichtelijk in paniek. Als wij de kittens in het hok zelf verplaatsen vindt ze het minder erg.

Wij zagen ook dat Piet zelf keurig netjes de navelstreng scheurde.

Waarom kan een kat zelf de navelstreng doorbijten en moeten wij hem eerst afbinden?

Als een kat de navelstreng “knipt” dan scheurt zij die eigenlijk en dan worden alle bloedvaatjes direct gedicht. Als je een navelstreng knipt dan blijft het vaak bloeden. Daarom wordt er bij mensen baby’s eerst een klem gezet. Als de moederkat de navelstreng zelf niet doorbijt dan moet je hem eerst afbinden met garen of flosdraad (zonder smaakje, zonder menthol). Met dank aan buurmeisje Nanette die de opleiding dierverzorging gevolgd heeft, zij wist hoe en waarom.

De een na de ander werd geboren, het ging allemaal zo snel! Zeker bij de laatste 2 waren wij verbaasd. Zagen wij niet 1 maar 2 zwarte koppies verschijnen?

Wegen van de kittens

Wij hebben pas de dag erna de kittens gewogen en ze groeien volgens het boekje. Per dag moeten zij 10 gram in gewicht aankomen en kitten nummer 1 was zelfs 26 gram aangekomen!

Goede mama

Piet is een voorbeeldige mama. Als een kitten wat afdwaalt dan dirigeert ze hem weer naar haar buik, richting tepels. Soms helpen wij een handje, dan leggen we de avonturier weer bij moeder terug.

Af en toe verlaat Piet het nest. Om wat te eten, om even in de tuin rond te lopen. Maar zodra zij een piepje hoort van een van jonkies, rent ze weer terug en gaat weer bij ze liggen.

Marie/ “Daar wordt ze blij van”

Het is ook wennen voor Marie. Af en toe kijkt ze nieuwsgierig in de doos om te zien wat er gebeurt en toen een kitten een piepje gaf schrok ze zich wezenloos haha! Wat zijn dat voor wezens zal ze vast denken… aliens, gremlins?

Wij zijn laatst met Marie bij de dierenarts geweest, zij moest haar jaarlijks inenting en een check-up. Wij wilden ook weten of ze helemaal gezond was, Marie wil nog wel eens veel miauwen.

De dierenarts zag dat het wat rood achterin haar tandeloze bekkie was en adviseerde ons om Marie dagelijks pijnstilling te geven omdat haar kaak toch wel gevoelig zal blijven. “Daar wordt ze blij van” zei hij, haha! Wat een paar dingen betreft lijken Marie en ik wel elkaar… 😉 (Alleen doet de dierenarts niet moeilijk over pijnstilling, huisartsen helaas wel)

Het viel ons op dat de vacht van Marie er nu ook stukken beter uitziet, veel schoner en zachter. Hmmm…misschien werkt dat middeltje van de dierenarts als een “anti-ageing” product, je haar wordt er in ieder geval mooier van! Het kan ook zijn dat Marie nu ook beter eet omdat ze minder keelpijn heeft en meer belangrijke voedingsstoffen binnen krijgt.

Observeren en voeren

Wij zijn er maar druk mee. ’s Nachts een paar keer checken hoe het met moeder en kinderen gaat. Vooral de temperatuur regelen is belangrijk. Ik heb daarom zo een warmteband voor mijn rug in de doos gelegd zodat de kittens warm blijven. Het mag natuurlijk voor Piet niet te warm worden en de omgevingstemperatuur is ook belangrijk. Omdat het snel tocht hier in huis houden wij alles potdicht. Wel een geluk dat het buiten ook lekker warm is.  En Piet moet op krachten komen. De bevalling en het zogen vergt veel energie. Blij dat ik op het idee kwam om Piet te drinken te geven met een jus lepel, ze had ontzettend veel dorst de eerste dagen! Met de juslepel hoefde Piet niet uit de werpkist.

Trotse mama

De kittens kroelen steeds over elkaar heen voor het beste melk- plekje, liefst bij de tepels die het dichtst bij Piet’s hoofd zitten. Hoe ze ook liggen! De een bovenop de ander die dan weer ondersteboven ligt, zo grappig.

Piet gaf geen kik

Al met al een droomscenario die bevalling. Wat sommigen dingen betreft moet je ook niet te veel video’s van andere barende katten bekijken. Sommige katten leken zo een pijn te hebben en miauwden zo zielig en klaaglijk… Piet heeft geen kik gegeven. Ze deed wat ze moest doen en nog steeds. Als wij ze nu wegen merk je goed wat een moederkloek ze is. Bijna paniekerig kijkt ze wat wij met haar kittens doen en is blij als ze weer veilig tegen haar aan liggen. Maar wegen is zo belangrijk. Zo weet je of ze genoeg aankomen en überhaupt of Piet wel melk produceert. Ook likt ze de kontjes van de kittens, stimuleert dat ze ontlasting produceren en houdt ze ook schoon. Wat is de natuur toch mooi, wat zijn de kittens mooi. Zo blij, ook voor Piet, dat het achter de rug is en dat ook Piet het goed doorstaan heeft.

Tot slot heb ik nog een video voor jullie. Van de geboorte (niet heel bloederig hoor) en daarna.

Iedere dag is het genieten van die kleintjes, iets mooiers bestaat er even niet.