We kunnen weer douchen! De verbouwing van onze douche en toilet…

2 Maart begon de verbouwing van onze douche en wc. De woningbouw ging alles vernieuwen, en als jullie de vóór foto’s zien begrijpen jullie vast wel waarom dat hoognodig was. Schimmel op het plafond, verroeste verwarmingsbuizen (aan de buitenkant van de tegels), een vloer die na een douchepartij voor de helft kleddernat was etc. etc. Het was even afzien maar het resultaat mag er zijn! Wat blij dat het klaar is en het is echt mooi geworden!

Zonder en douche en toilet…

16 Dagen zonder douche en wc, zo lang zou het duren. Met daartussen 2 weekenden. Ik zag er het meest tegenop dat iedere dag vreemde kerels door mijn huis zouden banjeren en eerlijk is eerlijk, ik ben geen ochtendmens, ik heb eerst een paar bakken koffie nodig voordat ik echt op stoom kom. Ik loop ook graag rond in mijn badjas i.p.v. een vest of zoiets dergelijks, een badjas hangt altijd lekker losjes om mij heen. Liefst die oude badjassen waarin ik schilder, die zien er niet uit, maar ach, wat kon het mij schelen. Die kerels kijken toch niet naar mij. En ze zijn wel wat gewend.

Onze slaapkamer ligt vlak tegenover de douche. Ik zit eigenlijk de hele dag daar, achter mijn laptop en daar schilder ik ook. Als ze aan het werk waren deed ik de schuifdeur maar steeds dicht. Ook vanwege het stof. En af en toe hoorde ik dan: “Mevrouw, mevrouw…” Dan hadden ze een vraag zoals waar is het sleuteltje van de verwarming om te ontluchten of waar is de meterkast, dat soort dingen.

Aan de Poolse werknemers kon je niks kwijt; ze hoefden geen koffie, een stel had zelfs hun eigen koffiezetter meegenomen! Ik hoorde steeds wat pruttelen, bleken ze (om de hoek op de grond) bij mijn kamer koffie te zetten haha! Hadden ze ook best in de keuken mogen doen. En ik verstond er geen bal van wat ze allemaal aan elkaar vertelden, het was natuurlijk in het Pools allemaal.

De tegelzetter (Nederlandse man) vond ik heel vriendelijk en met hem voelde ik mij het meest op mijn gemak. Hij lustte gelukkig wel een Nespresso. Gezellige man, ook af en toe even mee staan kletsen. Al die zware zakken met cement die hij die dag liep te sjouwen, respect hoor. Hij had ’s morgens een enorm pijnlijke en stijve rug, vertelde hij toen ik vroeg of zijn rug dat allemaal trok, en ik snap dat helemaal! De schilder die de dag erna kwam lustte wel een kopje thee, ook een aardige man.

Marie en Piet

Het meest maakte ik mij zorgen om mijn katten. Dat de werkmannen de deur niet achter hun dicht zouden doen en Marie en Piet naar buiten zouden glippen. Zeker Piet, die was hartstikke krols. De uitvoerder had heel slim een vel papier op de deur geplakt met grote letters: “Deur dicht doen, katten mogen niet naar buiten!”

Ik wist dat ze daar niet blij mee zouden zijn maar toch… de warmte gaat uit je huis (energierekening!) en als er een peuter rondkruipt dan laat je de voordeur toch ook niet open staan?

Ik heb een overzicht gemaakt van de werkzaamheden. Het kan zijn dat ik de volgorde niet helemaal correct heb, maar dat luistert niet zo nauw natuurlijk.

Zo zag onze douche er eerst uit…

Afgebladderde verf en schimmel op het plafond… zo goor allemaal.

Slopen die handel!

De werkmannen kwamen om half 8 al vrolijk binnen, ahum… met ons chemisch toilet. Die werd in de bijkeuken geplaatst (daar staat de wasmachine). Een bakbeest van een ding (geen foto van gemaakt) en behoorlijk zwaar. Onderin de pot zit een blauw chemisch goedje die de boel moet… oplossen? Geen idee hoe dat werkt maar je hoeft hem niet door te trekken. Klep altijd dicht natuurlijk, ook voor Piet, die vindt wc potten heel interessant om uit te drinken en je wilt niet dat het beestje in die chemische troep (en later meer viezigheid) valt.

Terwijl de een de douche inspecteerde ging een ander onze vloer afdekken met een soort papier/plastic folie. De randen werden netjes dichtgeplakt. Zij gingen de boel slopen. En dat was een enorme herrie. Maar alles was in no time eraf gehaald. Wasbak, wc, spiegel, douchegarnituur, tegels… alles. En er werden sleuven gefreesd voor de leidingen. Gelukkig gingen de katten bijtijds naar boven, die schrokken zich rot.

Een loodgieter maakte in de gangkast een punt waar nog water gepakt kon worden door daar een kraantje te bevestigen. Wij hadden gelukkig ’s avonds weer water! (Wij hadden ook pannen en maatbekers gevuld met water voor de zekerheid).

Sleuven voor de leidingen…

Daar komt het toilet te hangen! Er kwam ook een man voor de elektra. In de douche hing eerst een touwtje om het licht aan te doen, nu zit de lichtknop aan de buitenkant.

De timmerman maakte o.a. een achterwand bij het toilet zodat die grote buis uit het zicht is… En daar kwam de wc.

De muren werden gestuukt.

Tegels!

De eerste tegels hingen! Nu komen ze tot aan het plafond, veel netter dan zo halverwege. De tegelzetter had de vloer met de hand geëgaliseerd. En rekening ermee gehouden dat de vloer moest aflopen zodat het water niet meer bleef staan. Vakwerk!

Even bijkomen van de drukte. De werkmannen gingen iedere dag zo rond 15.00 uur- 16.00 uur weg. Het eerst wat ik deed was de katten roepen. (Tussendoor, zo rond 12 uur kregen ze van mij een hapje eten). Dan kwamen ze schichtig uit hun verstopplek en soms dachten ze dat de kust vrij was. Dan liepen ze naar beneden en schrik… kwamen die mannen weer terug!

Wij hadden 2 opties: Tegels in een bruine tint of grijs. Omdat alles eerst bruin was (dat was wel duidelijk haha!) koos ik voor grijs. Met een lichtere accenttegel die aan de kant van het toilet zou komen. En natuurlijk werden de voegen mooi gedaan.

En de vloer werd betegeld

Dexter

Als laatste kwam “Dexter”langs. Je weet wel, “America’s favorite serial killer”. Overal werd plastic opgehangen, ik zag het helemaal voor me. Een werkbank, een kettingzaag, horror in huize IJ! De schilder ging gewoon het plafond schilderen. Het was al wit na het stuken, nu nog witter!

Wassen met een teiltje…

Niet kunnen douchen is even wennen maar met een teiltje water is het ook best te doen in geval van nood. Je hebt ook natte doekjes voor het toilet en kant en klare washandjes die je bij de drogist kan kopen. Al kwam ik pas in de tweede week op dat briljante idee.

De katten waren de laatste dagen al boven voordat de werkmannen binnen kwamen dus hoefde ik ze niet te zoeken en naar boven te leiden. Dat gaf een hoop rust voor mij.  De eerste dagen waren enorm chaotisch, dan zat de ene kat onder het bed, de ander in de tuin. Gelukkig gingen de werkmannen zo rond 10-11 uur koffiedrinken, dat was dan het moment om ze naar boven te krijgen.

Soms was het wel even lastig om met de Poolse werknemers te communiceren… maar ze werken hard,  heel snel en heel netjes. Allemaal trouwens. Als ze klaar waren werd alles weer netjes opgeruimd en aangeveegd.

Iedere week kwam er een wagen om de wc schoon te maken. Wat een baan! Eerst werd het toilet leeggezogen en daarna met de hogedrukspuit eroverheen. Na een week was die pot echt vol… en stinken! Echt heel vies, een chemische rioollucht. Ik weet niet hoe ik het kan omschrijven, maar vies was het zeker. Toen het “draagbare” toilet de eerste keer kwam droegen 2 werkmannen hem naar binnen. En ik zag al aan hun dat dat zwaar was. Toen wij hem aan de straat moesten zetten was het wel even balen, nu moesten Tom en Jeroen hem door het huis tillen en toen was hij natuurlijk nog zwaarder! Je zou toch op een eerste etage wonen zonder lift. En hoogbejaard zijn.

Tadaaaa! Voor en na!

De vloer lijkt viezer op de foto, maar dat is het werkje erin…

Hangend toilet!

Nou, wat vinden jullie!

Ik geniet er iedere dag van! Nu nog wat dingen kopen om het verder “aan te kleden”. Ik wil een zwart-wit -grijze badmat en douchegordijn.  En er komt nog in de hoek iets waar wij onze spullen op kunnen zetten. (plus een haakje voor de badjas en toiletrolhouder). Als het allemaal ingericht is dan zet ik in een KeeK op de WeeK weer een voor en na foto.

Deze mooie handzeep en handcrème kreeg ik van vriendin Ilona, een mooi begin voor de inriching! Dank 😉

Wat een metamorfose hè!